کرد را می شود خورد
ترک و لر و عرب را هم ,
این ایران است
که بی باکانه بین شرق غرب
بر بلندای تاریخ ایستاده.
امروز اما
میدانم که سخت بیمار است
ولی روشنم
و هر روز میبنم
که هنوز دماوندم
بر جغرافیای این خاک
استوار است.
تجزیه نطلبیم
بدانیم که فقط ایران است
که میتواند یگانه خدایمان باشد.
معاند ایران پرستی دشمن,
و سازنده ایران , برادر ماست.
.
در هر لباس و منسب
در سخت ترین اقلیم گیتی
هنوز ما پاسداران مقتدر ایران
و رجز کشان
نفس کش میطلبد
این شیر بیشه تاریخ.
.
کورش اسکندر و نادر هم حتا
بندی بیش نیستند
بر ژرف کتاب تاریخ ایرانم.
خاک بر چشم داریم اما بدانیم
درنگی مانده تا طلوع
ما این برگ تاریخ امروز را
برای ایران ستیزان رنگین چشم
به کتابی قطور مبدل میکنیم
که با خوف خواندنش
بی اختیار بایستد
به نشان احترام این نام
دست به شقیقه بچسباند.
لختی دیگر
این ابر شوم
کنار میرود و
صبح فرزانه ماست.
